ఆరాధన మరియు రక్షణ సంఘము యొక్క ఆత్మయై ఉన్నది . సంస్కారాలు మరియు సంఘ ప్రభుత్వం (సంఘము యొక్క) శరీరమై ఉన్నది. కాల్విన్ కు సంస్కరణ యొక్క గొప్ప కారణం ఈ అంశాలపై కేంద్రీకృతమై ఉంది.

మనం సమర్థన లేకుండా విశ్వాసం కలిగి ఉండవచ్చు అనేది సంస్కరణ దృక్పథంలో ఊహించలేని విషయం. విశ్వాసం లేకుండా మనము సమర్థన కలిగి ఉండలేము మరియు సమర్థన లేకుండా మనము విశ్వాసాన్ని కలిగి ఉండలేము.

అంతిమంగా, తాము దేవుణ్ణి ఎన్నుకోలేదని, కానీ ఆయన తమను ఎన్నుకున్నాడని ప్రజలు గ్రహించినప్పుడు, వారు సహజంగానే తమ పట్ల దేవుని అద్భుతమైన కృపను వినయంగా ఒప్పుకునే స్థితికి వస్తారు. అప్పుడే మనం నిజంగా ఎంత దుర్మార్గులమో గుర్తిస్తేనే మనం నిజంగా "అమేజింగ్ గ్రేస్" పాడగలం.

మనం స్వేచ్చాయుత జీవులం. కానీ సృష్టిలో ఇచ్చిన స్వేచ్ఛ పరిమితం. అంతిమంగా మన స్వేచ్ఛను పరిమితం చేసేది దేవుని స్వేచ్ఛ. ఇక్కడే మనము దైవ సార్వభౌమాధికారానికి, మానవ స్వేచ్ఛకు మధ్య సంఘర్షణకు గురవుతాం.

ఇక్కడ మనం ప్రో-ఛాయిస్ అంటే ఏమిటి అనే సారాంశానికి వచ్చాము. ఎంచుకునే హక్కు సంపూర్ణ హక్కుగా ఉందా? నైతికంగా తప్పుగా ఉన్నదాన్ని ఎంచుకునే నైతిక హక్కు మనకు ఉందా? అలాంటి ప్రశ్న అడగడం అంటే దానికి సమాధానం చెప్పడం.

పరిమిత ప్రాయశ్చిత్త సిద్ధాంతం (దీనిని "ఖచ్చితమైన ప్రాయశ్చిత్తం" లేదా "నిర్దిష్ట విమోచనం" అని కూడా పిలుస్తారు) క్రీస్తు యొక్క ప్రాయశ్చిత్తం (దాని పరిధి మరియు ఉద్దేశ్యంలో) ఎన్నుకోబడిన వారికే పరిమితం అని పేర్కొంది; యేసు ప్రపంచంలోని ప్రతి ఒక్కరి పాపాలకు ప్రాయశ్చిత్తం చేయలేదు.

యేసు మనకు ప్రత్యామ్నాయ౦గా పనిచేస్తాడు, దేవుడు మన పాప౦ మూల౦గా తన కోపాన్ని మనకు బదులుగా ఆయనపై కుమ్మరిస్తాడు. కాబట్టి, దేవుడు తన స్వంత గొర్రెపిల్లను ఇస్తాడు మరియు ఆ ప్రత్యామ్నాయ గొర్రెపిల్ల జీవాన్ని స్వీకరిస్తాడు.

“ప్రభూ, నీ రక్షణ ఆనందాన్ని నాకు పునరుద్ధరించు” అని నేను చాలాసార్లు ప్రార్థించాను మరియు “నీకు వ్యతిరేకంగా నేను పాపం చేశాను” అని అరిచాను. మన అపరాధభావనతో మనం కృంగిపోయినప్పుడు, పశ్చాత్తాపంతో దేవుని ముందు మనల్ని మనం వ్యక్తపరచడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు, మాటలు మనకు విఫలమవుతాయి. ఆ సమయాల్లో మన పెదవులపై లేఖనాల మాటలు ఉండడం నిజంగా ఒక ఆశీర్వాదం.

మన అపరాధభావనతో మనం కృంగిపోయినప్పుడు, పశ్చాత్తాపంతో దేవుని ముందు మనల్ని మనం వ్యక్తపరచడానికి ప్రయత్నించినప్పుడు, మాటలు మనకు విఫలమవుతాయి. ఆ సమయాల్లో మన పెదవులపై లేఖనాల మాటలు ఉండడం నిజంగా ఒక ఆశీర్వాదం.