బోధనలో దృష్టాంతాల యొక్క అవసరం

మానవ వ్యక్తి యొక్క అలంకరణ బోధించడానికి ఒక ముఖ్యమైన క్లూ అని కూడా ఆయన అన్నారు. దేవుడు మనలను తన స్వరూపంలో చేసాడు మరియు మనకు మనస్సులను ఇచ్చాడు. అందువల్ల, ఒక ఉపన్యాసం మనసుకు సంబోధించబడుతుంది, కానీ ఇది కేవలం సమాచారన్ని అందించడం మాత్రమే కాదు – (పైన పేర్కొన్నట్లు) హెచ్చరించడం మరియు ప్రోత్సహించడం కూడా ఉన్నాయి . మేము ప్రజల సంకల్పాలను పరిష్కరిస్తున్నట్లు మరియు వారిని మారమని పిలుస్తున్న ఒక భావం ఉంది. వారి అవగాహన ప్రకారం నడుచుకోమని మేము వారిని పిలుస్తాము. మరో మాటలో చెప్పాలంటే, మేము హృదయాన్ని చేరాలనుకుంటున్నాము, కాని హృదయానికి మార్గం మనస్సు ద్వారా ఉందని మనకు తెలుసు. కాబట్టి మొదట, మనం ఏమి మాట్లాడుతున్నామో ప్రజలు అర్థం చేసుకోగలగాలి. అందుకే ఆయన యూనివర్శిటీలో చేసినట్లుగా, సెమినరీలో బోధించడం ఒక విషయం అయితే, పల్పిట్ నుండి బోధించడం మరొకటి అని లూథర్ చెప్పాడు. ఆదివారం ఉదయం, అతను తన ఉపన్యాసాలను ప్రతి ఒక్కరూ అర్థం చేసుకోగలరని నిర్ధారించుకోవడానికి ముందుగా సమాజంలోని పిల్లలకు చెబుతాడు. ఉపన్యాసం అనేది నైరూప్య ఆలోచనలో ఒక వ్యాయామం కాదు.

ప్రజలపై లోతైన మరియు శాశ్వత ముద్రను కలిగించేది నిర్దిష్టమైన దృష్టాంతం. లూథర్ కు, పబ్లిక్ కమ్యూనికేషన్ కు సంబంధించిన మూడు ముఖ్యమైన సూత్రాలు దృష్టాంతం, దృష్టాంతం మరియు దృష్టాంతం. అతను బోధకులను కాంక్రీట్ చిత్రాలు మరియు కథనాలను ఉపయోగించమని ప్రోత్సహించాడు. నైరూప్య సిద్ధాంతంపై బోధించేటప్పుడు, కాపరి నిర్దిష్టమైన దాని ద్వారా నైరూప్యాన్ని తెలియజేయడానికి ఆ సత్యాన్ని తెలియజేసే  ఒక కథనాన్ని గ్రంథంలో కనుగోనమని ఆయన సలహా ఇచ్చారు.

నిజానికి, యేసు అలానే బోధించాడు. ఎవరో ఆయన వద్దకు వచ్చి, తన వలె తన పొరుగువానిని ప్రేమించడం అంటే ఏమిటో చర్చించాలనుకున్నాడు. అయితే తాను నీతిమంతుడైనట్టు కనబరచుకొనగోరి, అతడు అవును గాని ‘నా పొరుగువాడెవడని’ యేసునడిగెను. అందుకు యేసు ఇట్లనెను ‘ఒక మనుష్యుడు యెరూషలేము నుండి యెరికోపట్టణమునకు దిగి వెళ్లుచు దొంగల చేతిలో చిక్కెను… ‘ (లూకా 10: 29–30). ఆయన ఆ  ప్రశ్నకు ఒక నైరూప్య, సైద్ధాంతిక సమాధానం ఇవ్వలేదు; ఆయన మంచి సమరయుడు యొక్క ఉపమానం చెప్పాడు. ఆయన నిజ జీవిత పరిస్థితిని ఇవ్వడం ద్వారా నిర్దిష్ట రూపంలో ప్రశ్నకు సమాధానమిచ్చాడు, అది ఖచ్చితంగా అర్థాన్ని అందిస్తుంది.

జోనాథన్ ఎడ్వర్డ్స్ తన ప్రసిద్ధ ఉపన్యాసం “కోపంగా ఉన్న దేవుడి చేతిలో పాపులు” ను ఎంఫీల్డ్, కనెక్టికట్ లో బోధించాడు. అతను ఒక చేతివ్రాత ప్రతి నుండి ఉపన్యాసాన్ని ఏకస్వర స్వరంలో చదివాడు. అయినప్పటికీ, అతను నిర్దిష్టమైన మరియు గ్రాఫిక్ చిత్రాలను కూడా ఉపయోగించాడు. ఉదాహరణకు, ఎడ్వర్డ్స్ ఇలా అన్నాడు, “దేవుడు…  ఒక సాలీడు లేదా ఏదైనా అసహ్యకరమైన పురుగును నిప్పు మీద పట్టుకున్నట్లే, నిన్ను నరకపు గొయ్యి పైన పట్టుకుంటాడు.” తరువాత అతను, “దేవుని కోపం యొక్క విల్లు వంగి ఉంది, మరియు బాణం తీగ మీద సిద్ధంగా ఉంది” అని అన్నాడు. అతను “నువ్వు ఒక సన్నని దారంతో వేలాడుతూ ఉన్నావు, దాని చుట్టూ దైవిక ఉగ్రత జ్వాలలు రేగుతూవున్నాయి” అని కూడా అతను ప్రకటించాడు. ఎంత ఎక్కువగా గ్రాఫిక్ చిత్రం ఉంటే, అంత ఎక్కువగా ప్రజలు దానిని వింటారు మరియు గుర్తుంచుకుంటారు అని ఎడ్వర్డ్స్ అర్థం చేసుకున్నారు.

లూథర్ అదే చెప్పాడు. అతను విషయం కోసం పద్దతులను  ప్రత్యామ్నాయం చేయలేదు, కాని దేవుని వాక్యం యొక్క విషయం  దేవుని ప్రజలకు సరళమైన, గ్రాఫిక్, సూటిగా, దృష్టాంత మార్గాల్లో సంభాషించబడాలి అని చెప్పాడు. లూథర్‌కు అదే విషయం అంతా  -పరిచారకుడు  దేవుని వాక్యాన్ని మోసేవాడు -తక్కువ ఏమీ లేదు, అంతకన్నా ఎక్కువ ఏమీ లేదు. ఈ విధంగా బోధకుడు దేవుని ప్రజలకు బోధిస్తాడు.