నరకం గురించి మీరు తెలుసుకోవాల్సిన 5 విషయాలు

1. నరకం అనేది స్పృహతో మరియు అంతులేని దుఃఖంతో ఉన్న నిజమైన ప్రదేశం.

వినాశనవాదం లేదా షరతులతో కూడిన అమరత్వం అని పిలువబడే తప్పుడు సిద్ధాంతం, దుష్టులు చివరి తీర్పులో నాశనమవుతారని సూచిస్తుంది. మరణానంతర జీవితంలో చైతన్యవంతమైన, శాశ్వతమైన శిక్ష గురించి వారు ఆందోళన చెందాల్సిన అవసరం లేదు. ఈ అభిప్రాయానికి భిన్న౦గా, బైబిలు నరకాన్ని స్పృహగల, శాశ్వత దుఃఖ౦గల ప్రదేశ౦గా చూపిస్తో౦ది. నరక బాధలు అంతులేనివి (యూదా 13; ప్రకటన 20:10). ఉదాహరణకు, లూకా 16లో, ధనవంతుడు పాతాళములో “హింసలో ఉన్నట్లుగా” (లూకా 16:23) వర్ణించబడ్డాడు మరియు అతని దయనీయ స్థితి గురించి స్పృహ కలిగి ఉన్నాడు, హింసలో కొనసాగడం కంటే తన ఉనికిని కోల్పోవటానికి ఇష్టపడతాడు.

“రెండవ అవకాశం” కు బైబిల్ ఆధారం కూడా లేదు. నరకవాసుల నివాస స్థితి శాశ్వతంగా స్థిరపడుతుంది. మరణం శాశ్వత చిరునామా మార్పు యొక్క క్షణాన్ని సూచిస్తుంది. కాబట్టి, నరకంలో ఉన్న ఆత్మలు చివరికి నాశనమవుతాయి (వినాశనం) అని లేదా వారికి రెండవ అవకాశం ఇవ్వబడుతుంది అనే ఆలోచనలకు లేఖన ఆధారం లేదు.

2. ప్రతి మనిషికి సాధ్యమయ్యే రెండు గమ్యస్థానాలలో నరకం ఒకటి.

ఒక వ్యక్తి మరణించినప్పుడు, అతని శరీరం పాతిపెట్టబడుతుంది మరియు అతని ఆత్మను వెంటనే దేవుని సన్నిధిలోకి తీసుకొని వెళ్లబడుతుంది, అక్కడ అయితే అతన్ని స్వర్గానికి తీసుకువెళతారు లేదా నరకంలోకి నెట్టివేస్తారు. వెస్ట్ మినిస్టర్ కన్ఫెషన్ ఆఫ్ ఫెయిత్ 32.1 దీనిని ఈ విధంగా వివరిస్తుంది:

మనుష్యుల శరీరాలు మరణానంతరం మట్టిలోనికి చేరి కుళ్ళిపోతాయి; కాని మరణించని, నిద్రపోని, అమరమైన జీవనోపాధిని కలిగి ఉన్న వారి ఆత్మలు వెంటనే వాటిని ప్రసాదించిన దేవుని వద్దకు తిరిగి వస్తాయి: అప్పుడు పరిశుద్ధతలో పరిపూర్ణులైన నీతిమంతుల ఆత్మలు అత్యున్నత పరలోకంలోకి స్వీకరించబడతాయి, అక్కడ వారి శరీరాలు పూర్తిగా విమోచించబడుతాయని ఎదురు చూస్తూ, వారు దేవుని ముఖాన్ని కాంతిలో మరియు మహిమలో చూస్తారు. దుష్టుల ఆత్మలు నరకంలోకి నెట్టబడతాయి, అక్కడ వారు హింసలలో మరియు చీకటిలో ఉంటారు, ఇది మహాదినపు తీర్పు వరకు కేటాయించబడ్డారు. ఈ రెండు ప్రదేశాలు తప్ప, తమ శరీరాల నుండి వేరుపడిన ఆత్మలకు, లేఖనము ఏదీ గుర్తించలేదు.

చివరి రోజున, ప్రతి ఆత్మ దాని శరీరంతో తిరిగి ఐక్యపరచబడుతుంది. ఆ సమయ౦లో నీతిమ౦తులు నిత్యజీవ౦లోకి వెళతారు, దుష్టులు “నిత్య హింసల్లో” పడద్రోయబడుతారు (డబ్ల్యుసిఎఫ్ 33.2). మళ్ళీ, పునరుత్థాన౦లో తమ శరీరాలతో తిరిగి ఐక్యపరుచబడే ఆత్మలకు, ఈ రెండు ప్రదేశాలు తప్ప లేఖన౦ ఏదీ గుర్తించదు.

3. నరకం అనేది దేవుని ఉగ్రరూప సన్నిధికి ప్రాంతము.

నరకము యొక్క “నిత్య హింసలు” “ప్రభువు సన్నిధి నుండి మరియు అతని శక్తి యొక్క మహిమ నుండి నిత్య వినాశనముతో” కూడిన శిక్షా ప్రదేశం అని వెస్ట్ మినిస్టర్ కన్ఫెషన్ 33.2 చే వర్ణించబడ్డాయి. చాలాసార్లు, నరకాన్ని దేవుని సన్నిధి నుండి వేరుచేసే ప్రదేశంగా భావిస్తారు. కానీ దేవుడు సర్వవ్యాపి- ఆయన ఎక్కడో ఉండలేడని లేదు. బదులుగా, లేఖనము నరకాన్ని ఆయన లేని అనుభవ౦గా కాక, ఆయన ఉగ్రరూప సన్నిధి, ఆయన యొక్క అంతులేని అసంతృప్తి, శిక్ష అనుభవ౦గా పరిగణిస్తు౦ది. “దహించు అగ్నియైయున్న” మన దేవుడు (హెబ్రీయులు 12:29) నరకములోని దుష్టులపై తన “ఉగ్రతను, ఆక్రోశమును” (రోమా 2:8) కురిపించును.

ఇది క్రైస్తవునికి చెడ్డదిగా అనిపిస్తే, అది దేవుని ప్రియమైన పిల్లలుగా మన అనుభవానికి అనుగుణంగా లేని దేవుని యొక్క ఒక వైపు. నరకంలో దుష్టుడు అనుభవించేది క్రీస్తు ద్వారా తన ప్రజల కొరకు తుడిచివేయబడిన దేవుని ఉగ్రత, కాని ఏ సంకేతమైనా ఒక వాస్తవికతను అపరిపూర్ణంగా మాత్రమే ప్రాతినిధ్యం వహించినట్లే మరియు సూచించగలిగినట్లే, దాని యొక్క ప్రతీకాత్మక వర్ణనల కంటే కూడా నరకం యొక్క వాస్తవాలు చాలా దయనీయంగా ఉంటాయి. బహుశా నరక౦ గురి౦చి బైబిలు యొక్క ప్రతీకాత్మక వర్ణనలు, పరిశుద్ధ దేవుని ను౦డి అపరిమితమైన శిక్ష వర్ణనలు వర్ణించలేనంత దయనీయంగా ఉ౦డడ౦ వల్ల కావచ్చు.

4. నరక నివాసులు అక్కడ ఉండటానికి ఎంచుకున్నవారు.

వెలుతురు కంటే చీకటిని ప్రేమించడానికి ఎంచుకున్న వారికి నరకం గమ్యం (యోహాను 3:18-21). “తండ్రివైన అబ్రాహామా, నాయందు కనికరపడి, తన వ్రేలికొనను – నీళ్లలోముంచి నా నాలుకను చల్లార్చుటకు లాజరును పంపుము; నేను ఈ అగ్నిజ్వాలలో యాతనపడుచున్నాను” (లూకా 16:24) అన్న ధనవంతుని కేకలుకు విరుద్ధంగా ఉన్నట్లు అనిపించవచ్చు. కానీ గమనించండి, ధనవంతుడు అకస్మాత్తుగా దేవుణ్ణి కోరుకోవాడంలేడు; అతడు దేవుని శిక్ష నుండి ఉపశమనం మాత్రమే కోరుకుంటున్నాడు.

పరిశుద్ధాత్మ పునర్జన్మనివ్వడం ద్వారా దేవుణ్ణి ఆరాధించడమో లేదా దేవుణ్ణి శపించడమో అనే ఫలితాన్ని  ప్రతి వ్యక్తి తాను స్వేచ్ఛగా ఎంచుకున్న దానిని బట్టి చివరికి పొందుతాడని కాల్వినిస్టులు తక్షణమే ధృవీకరించగలరు. నరకంలో ఉన్నవారు అన్యాయమని చెప్పలేరు మరియు చెప్పరు కూడ, ఎందుకంటే వారు ఏమి బాకీ ఉన్నారో మరియు వారు ఎంచుకున్న దానినే ఖచ్చితంగా పొందుకున్నారు. నరకం అనేది దుష్టులకు దేవుడు విధించే శిక్షగా మరియు నరకం మానవులు స్వేచ్ఛగా ఎంచుకున్న గమ్యం కావడం అనే దానిలో బైబిల్ వైరుధ్యాన్ని చూడదు. కాబట్టి, నరకం అనేది మన స్వంత కోరికలకు మరియు శరీర కామాలకు మనల్ని మనం అంతిమంగా “అప్పగించడం” (రోమా 1:24).

5. నరకం దేవుని స్వభావానికి అనుగుణంగా ఉంటుంది.

నరకం దేవుని రికార్డులో ఒక నల్ల మరక కాదు. ఆయన రెజ్యూమెపై ఆయన నిజంగా ఎవరనే దానికి పొంతన లేని ఇబ్బందికరమైన పని కాదు. లేదు, నరకం దేవుని యొక్క పవిత్ర న్యాయానికి అనుగుణంగా ఉంటుంది, ఇది పాపానికి శిక్షను కర్త యొక్క నేరానికి సరిగ్గా నిష్పత్తిలో ఉంచాలని కోరుతుంది. దేవుని న్యాయము మరియు ఆయన దయ ఒకదానికొకటి భిన్నమైన లక్షణాలు కావు. అవి పూర్తిగా స్థిరమైనవి, మరియు పరలోకం మరియు నరకం ఆ పవిత్ర సామరస్యానికి వ్యక్తీకరణలు. దేవుడు న్యాయవంతుడు కాకపోతే, వినాశనం, సార్వత్రికవాదం లేదా మరణానంతర జీవితానికి సంబంధించిన మరేదైనా వాక్యానుసారము కాని దృక్పథం సాధ్యమయ్యే పరిధిలో ఉండేది.

ఆయన కుమారుని పనిలో దేవుని దయను, న్యాయాన్ని పరిశీలి౦చ౦డి. నరకం లేకపోతే క్రీస్తు చేసిన పని వృథా కాదా? దుష్టులు నాశనమైతే లేదా ఏదో విధంగా పరలోకంలో చేరితే, క్రీస్తు బలి అనవసరం కాదా? వాస్తవానికి, నరకాన్ని తిరస్కరించడమనేది దేవుని స్వభావానికి విరుద్ధం మాత్రమే కాదు, అది దేవుని కుమారుని కింద తొక్కివేయడానికి సమానం (హెబ్రీ. 10:29). దేవుని స్వభావ౦— ఆయన న్యాయ౦, ఆయన మ౦చితన౦ రెండూ— దుష్టులపై ఎప్పటికీ పాపానికి పూర్తి శిక్షను అమలు చేయమని కోరుతాయి.

నరక౦ గురి౦చి మరి౦త ఎక్కువ చెప్పగలిగినప్పటికీ, మనల్ని దాని ను౦డి రక్షి౦చిన క్రీస్తు కృపను మహిమపరచడానికి, నిజమైన విశ్వాస౦తో, పశ్చాత్తాప౦తో క్రీస్తు వైపు తిరిగి నరక బాధల ను౦డి పారిపోవాలని ఇతరులను హెచ్చరి౦చడానికి మనలో ఉత్సాహాన్ని పె౦పొ౦ది౦చడానికి బైబిలులోని అనేక వర్ణనలు ఉద్దేశి౦చాయని మన౦ గుర్తు౦చుకోవడ౦ మ౦చిది.