నేను ఎందుకు సంఘానికి వెళ్లాలి?

పాల్ లెవీ

1. పరిశుద్ధ గ్రంథం దానిని ఆజ్ఞాపిస్తుంది 

ఈ అత్యంత ప్రాముఖ్యమైన ప్రశ్నకు సమాధానం సులభమైనది మరియు ప్రాథమికమైనది: మన పరిశుద్ధ బైబిల్ అలా చేయమని స్పష్టంగా ఆజ్ఞాపిస్తుంది గనుక! హెబ్రీయులకు వ్రాసిన పత్రిక, 10వ అధ్యాయంలో, రచయిత విశ్వాసులందరికీ లభించిన అపారమైన భాగ్యాన్ని గుర్తు చేస్తున్నాడు. మన రక్షకుడైన క్రీస్తు చేసిన అద్భుతమైన, పరిపూర్ణమైన బలికార్యం వలన, మనం అందరమూ సర్వశక్తిమంతుడైన దేవుని పరిశుద్ధ స్థలంలోనికి ప్రవేశించే మహత్తరమైన ఘనతను పొందాము. ఈ సత్యాన్ని అర్థం చేసుకోవాలంటే, పాత నిబంధనలోని సత్యాన్ని మనం జ్ఞాపకం చేసుకోవాలి. ఆ కాలంలో, దేవుని ఆలయంలోని ఉన్న “అతి పరిశుద్ధ స్థలము”లోకి సంవత్సరానికి ఒక్కసారి మాత్రమే, అది కూడా కేవలం ప్రధాన యాజకునికి మాత్రమే ప్రవేశించేందుకు అనుమతి ఉండేది. అయితే, క్రీస్తు యేసులో విశ్వాసం ఉంచిన మనకు లభించిన అద్భుతమైన, మన మనస్సుకు అందని సత్యం ఏమిటంటే  యేసుక్రీస్తు మరణం ద్వారా, ఆ పరిశుద్ధమైన దేవుని సన్నిధిలోనికి మనం ప్రవేశించగలము. దేవాలయంలోని అడ్డుతెర పూర్తిగా పైనుండి క్రింద వరకు చీలినట్లే, మన గొప్ప ప్రధాన యాజకుడైన యేసుక్రీస్తు మనకోసం తండ్రియొద్దకు నిరంతరం ఉండే మార్గాన్ని పూర్తిగా తెరచాడు. 

పై గొప్ప సత్యాన్ని (క్రీస్తు ద్వారా దేవుని సన్నిధికి ప్రవేశించే ఆధిక్యతను) వివరించిన పిమ్మట, హెబ్రీ పత్రికా రచయిత మూడు కీలకమైన ఆచరణాత్మక ఉపదేశాలను మన ముందు ఉంచుతున్నాడు. ఈ మూడు ఉపదేశాల ప్రారంభంలో “మనము” అనే పదం ఉండడాన్ని గమనించండి. వీటిని దేవుని ప్రజలందరూ సమూహముగా పాటించాలని ఆయన ఉద్దేశించాడు:

• “మనము దేవుని సన్నిధానమునకు చేరుదము” (హెబ్రీ 10:22). క్రీస్తు ద్వారా శుద్ధి చేయబడి, క్షమించబడి, దేవుని దగ్గరకు రండి.
• “మన నిరీక్షణ విషయమై మన మొప్పుకొనినది నిశ్చలముగా పట్టుకొందము” (హెబ్రీ 10:23). బలంగా ఉండండి, వెనుకడుగు వేయకండి, నిరీక్షణ కలిగించే ఈ సందేశాన్ని గట్టిగా నమ్ముతూ ఉండండి.
• “ప్రేమ చూపుటకును సత్కార్యములు చేయుటకును ఒకనినొకడు పురికొల్పవలెనని ఆలోచింతము” (హెబ్రీ 10:24). మీరు క్రైస్తవ జీవితాన్ని మీరు ఒంటరిగా జీవించలేరు. మీరు సంఘానికి వచ్చేటప్పుడు, కేవలం మీ మేలు గురించే కాకుండా, ఇతరుల మేలును లక్ష్యంగా చేసుకుని ఆలోచించండి. 

తరువాత రచయిత ఈ మూడు ఉపదేశాలకు ముగింపుగా ఒక స్పష్టమైన, తిరుగులేని ఆజ్ఞను జారీ చేస్తాడు: “కొందరు మానుకొనుచున్నట్టుగా, సమాజముగా కూడుట మానక, ఒకనినొకడు హెచ్చరించుచు, ఆ దినము సమీపించుట మీరు చూచిన కొలది మరి యెక్కువగా ఆలాగు చేయుదము” (హెబ్రీ 10:25).

హెబ్రీ పత్రికా రచయిత ఇక్కడ సంఘానికి వెళ్లడాన్ని లేదా విశ్వాసులుగా కూడుకోవడాన్ని కేవలం ఐచ్చికంగా కాకుండా, క్రైస్తవ జీవితంలో తప్పక చేయవలసిన సాధారణమైన, అత్యంత ప్రాముఖ్యమైన భాగంగా ఉంచుతున్నాడు. మనం సంఘానికి వెళ్తాము, ఎందుకంటే అది మన సొంత మేలుకు మరియు ఇతరుల మేలుకు అవసరం.

మనం నిరీక్షణను కోల్పోయేలా చేసే, దేవుని వైపు నుండి మనల్ని దూరం చేయాలని చూసే ఈ లోకంలో, క్రైస్తవులుగా స్థిరంగా ముందుకు సాగడానికి, మనమందరం కలిసి కూడుకోవడమే ఏకైక మార్గం. క్రీస్తు యొక్క పవిత్ర శరీరమైన సంఘముతో మనము గుర్తించబడడాన్ని మరియు దానిలో మన భాగస్వామ్యాన్ని నిర్లక్ష్యం చేయడమే ఆదిమ హెబ్రీ క్రైస్తవులకు మరియు నేడు మనకు ఉన్న అతిపెద్ద ఆత్మీయ ప్రమాదం. నూతన నిబంధన కాలంలో, ఒక క్రైస్తవుడు సంఘానికి వెళ్లకపోవడం లేదా దానిలో పాలుపంచుకోకపోవడం అనేది అసాధ్యమైన, ఊహించలేని ఆలోచన!

2. మనం దేవుణ్ణి ఆరాధించడానికి సృష్టించబడ్డాము.

సంఘమునకు వెళ్లడానికి కేవలం బైబిల్ ఆజ్ఞాపిస్తుంది అన్న కారణం కంటే, దాని వెనుక మరింత లోతైన కారణం ఉంది. దేవుని స్వభావము ఎంత మహోన్నతమైనదో, ఎంత ఘనమైనదో దాని కారణంగానే మనం సంఘానికి వెళ్తాము. ఆయన ఆరాధనకు మరియు స్తుతికి  అర్హుడు. మనం ఉనికిలో ఉండడానికి గల కారణం “ఆయనను మహిమపరచడం మరియు ఆయనలో ఆనందించడం”. దేవుడే మన సృష్టికర్త , మన పోషకుడు, మరియు మన విమోచకుడు. 

ప్రామాణికమైన వెస్ట్‌మిన్‌స్టర్ లఘు వేదాంత బోధనా గ్రంథం (Westminster Shorter Catechism) దేవుని స్వభావాన్ని అద్భుతంగా వివరిస్తుంది. ఆ బోధనా గ్రంథంలోని నాల్గవ ప్రశ్న మరియు జవాబు ప్రకారం, మన దేవుడు: “తన ఉనికిలో, జ్ఞానంలో, శక్తిలో, పరిశుద్ధతలో, నీతిలో, మంచితనంలో మరియు సత్యంలో అనంతమైనవాడు, నిత్యుడైనవాడు, మరియు మార్పులేనివాడు” (ప్రశ్న మరియు జవాబు 4). ఇటువంటి మహోన్నతుడైన దేవునితో లోతైన, జీవముగల సంబంధంలోకి తీసుకురాబడినవారు, తప్పకుండా ఇతరులతో కలిసి ఆయనను స్తుతించడానికి మరియు ఆరాధించడానికి కూడుకోవాలని బలముగా కోరుకుంటారు. మనము ఆయనను ఆరాధించడం కొరకే సృష్టించబడ్డాము. 

దేవుడు ఎవరు అనే దాని కారణంగా మనం సంఘానికి వెళ్తాము, మరియు ఆయన మన కోసం ఏమి చేసాడు అనే దాని కారణంగా కూడా వెళ్తాము. అపొస్తలుడైన పేతురు మనతో ఇలా చెబుతున్నాడు: “ఒకప్పుడు ప్రజగా ఉండక యిప్పుడు దేవుని ప్రజయైతిరి; ఒకప్పుడు కనికరింపబడక యిప్పుడు కనికరింపబడినవారైతిరి” (1 పేతురు 2:10). ప్రభువు ఒక ప్రత్యేకమైన ప్రజల సమూహాన్ని “ప్రతి జనములో నుండి… బహు జన సమూహంగా” ఏర్పరుస్తున్నాడు (ప్రకటన 7:9). చరిత్ర అంతటా దేవుని ప్రజలకు ఉన్న ఒక ముఖ్య లక్షణం ఏమిటంటే, వారు ఆయన నామాన్ని బట్టి మొరపెట్టడానికి మరియు కలిసి ఆరాధించడానికి కూడుకోవడం. ఇది మానవ చరిత్రలో అతి పురాతనమైన సత్యం. ఇది మొట్టమొదటగా ఆదికాండము 4వ అధ్యాయం చివర్లో జరిగినట్లుగా పవిత్ర గ్రంథం మనకు తెలియజేస్తోంది: “అప్పుడు మనుష్యులు యెహోవా నామమున ప్రార్థన చేయనారంభించిరి” (ఆదికాండము 4:26). కేవలం ప్రారంభమే కాదు, పవిత్ర బైబిల్ గ్రంథం ముగింపులో కూడా దేవుని ప్రజలందరూ ఆరాధనలో కూడుకోవడంతోనే శిఖర స్థాయికి చేరుకుంటుంది. ప్రకటన గ్రంథం 21వ అధ్యాయం, నూతన యెరూషలేమును ఒక అలంకరించబడిన వధువు వలె మరియు ప్రతి దిశలో ద్వారాలు కలిగిన ఒక పరిపూర్ణ పట్టణం వలె మనకు చిత్రరూపంలో చూపుతుంది. ఈ అద్భుతమైన మరియు విస్మయపరిచే చిత్రం ఏమి సూచిస్తుందంటే, ప్రతి జాతి నుండి, ప్రతి యుగం నుండి వచ్చిన దేవుని ప్రజలందరూ, తమ ప్రజల మధ్య నివసించే దేవుణ్ణి యుగయుగాలు ఆరాధించడానికి నిరంతరంగా, నిత్యం సమకూడతారు.

మనం ప్రభువు దినమున (ఆదివారము) మన తోటి విశ్వాసులతో కలిసి కూడినప్పుడు, ఆ కూడిక కేవలం ఒక సాధారణ కార్యక్రమం కాదు. అది, రాబోవు ఆ మహత్తరమైన దినమునకు, అనగా ప్రభువుతో నిత్యం ఉండే గొప్ప దినమునకు ముందస్తు రుచి వంటిది. మనం ప్రభువు ప్రజలతో కలిసి సామూహికంగా ఆరాధన చేయునప్పుడు, ఈ సత్యాన్ని మనం గుర్తించాలి. ఈ కూడిక కేవలం మన స్థానిక సంఘంతో మాత్రమే కాదు; ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న ప్రభువు ప్రజలతో, అలాగే పరలోకంలో విజయమొందిన సంఘముతో అనగా నిరీక్షణతో మనకై వేచి చూస్తున్న అపొస్తలులు, ప్రవక్తలు మరియు భక్తుల సమూహముతో మరియు దేవదూతల సమూహముతో కూడా మనం కలిసి ఆరాధిస్తున్నాము.

ప్రతి ఆదివారం, ప్రభువు దినమున, మనం భూమిపై విశ్వాసులుగా కలిసి కూడుకునే ఈ ఆరాధన సమావేశాలు, మన హృదయాలలో నిత్యమైన విశ్రాంతి దినముపట్ల తీవ్రమైన ఆకాంక్షను పెంచడానికి ఉద్దేశించబడ్డాయి. పాత నిబంధనలో, విశ్రాంతి దినం ప్రత్యేకంగా విశ్రాంతి తీసుకోవడం ద్వారా గుర్తించబడింది. ప్రభువు దినము యొక్క విశ్రాంతి అంశం నేటికీ నిలిచి ఉంది. మనం ఇంకా ఆ నిత్యమైన మరియు పరిపూర్ణమైన విశ్రాంతి కొరకు ఎదురుచూడాలని లేఖనాలు మనకు చెబుతున్నాయి. అయితే, కొత్త నిబంధనలో, ప్రభువు దినానికి వచ్చిన మార్పులలో ఒకటి ఏమిటంటే, అది మరింత ఎక్కువగా ఆరాధనతో, ప్రభువును స్తుతించడంతో, ఆయన వాక్యాన్ని వినడంతో నిండిపోయింది. 

3. ఇది ఒక ప్రత్యేకమైన ఆధిక్యత మరియు ఆశీర్వాదం.

మనము సంఘముగా కూడి, మన ప్రభువును ఆరాధించగలిగే ఈ మహత్తరమైన ప్రత్యేకాధికారం విలువను మీరు పూర్తిగా నమ్మాలని, దానిని హృదయపూర్వకంగా స్వీకరించాలని నేను బలంగా కోరుకుంటున్నాను. దేవుని ప్రజలతో కలిసి ఆయనను ఆరాధించే ఈ అమూల్యమైన సమయాన్ని పక్కన పెట్టి, ఇతర లోకసంబంధమైన విషయాలకు అధిక ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం అనేది పూర్తిగా మూర్ఖత్వమే అవుతుంది. మీరు ప్రభువు ప్రజలతో కలిసి కూడకపోతే, దేవుడు మనకు దయచేసిన పది ఆజ్ఞలలోని నాలుగవ ఆజ్ఞను (విశ్రాంతి దినాన్ని పరిశుద్ధంగా ఆచరించుము) మీరు ఇంకెలా పాటించగలరు? ఇది కేవలం ‘సంఘానికి వెళ్లవలసిన భారమైన పరిస్థితి’ కాదు. ఇది మనకు లభించిన అద్భుతమైన సత్యం మరియు గొప్ప ఆశీర్వాదం ఏమిటంటే, మనం సంఘానికి వెళ్లగలుగుతున్నాము!

మీరు మీ అపరాధ భావంతో, భయాలతో, మరియు ఆందోళనలతో నిండి ఉన్నప్పటికీ, ధైర్యంగా సంఘంలోనికి వచ్చి కూడుకోవచ్చు. మీ భారాలను, మీ సమస్యలను ఏమాత్రం దాచుకోకుండా ప్రభువు పాదాల చెంతకు మోసుకొని రండి. ప్రజలను సంఘానికి దూరం చేయడానికి సాతానుడు తరచుగా వీటినే (అపరాధ భావం, భయం) బలమైన ఆయుధాలుగా ఉపయోగిస్తాడు. అయితే, మీరు ఉండవలసిన సరైన చోటు అదే. యేసు తన సంఘంలో, పాపులను స్వాగతిస్తాడు, మనకు విశ్రాంతినిచ్చే స్థలాన్ని అందిస్తాడు. తన పవిత్ర సంస్కారాల (బాప్తిస్మం, ప్రభుభోజనం) ద్వారా మరియు తన వాక్యపు ప్రకటన ద్వారా మనల్ని బలపరుస్తాడు, తిరిగి ఉజ్జీవింపజేస్తాడు. ఆయన మనల్ని ఇలా ఆహ్వానిస్తున్నాడు: “ప్రయాసపడి భారము మోసికొనుచున్న సమస్త జనులారా, నా యొద్దకు రండి; నేను మీకు విశ్రాంతి కలుగ జేతును. నేను సాత్వికుడను దీనమనస్సు గలవాడను గనుక మీమీద నా కాడి ఎత్తికొని నాయొద్ద నేర్చు కొనుడి; అప్పుడు మీ ప్రాణములకు విశ్రాంతి దొరకును. 30ఏలయనగా నా కాడి సుళువుగాను నా భారము తేలికగాను ఉన్నవి” (మత్తయి 11:28-30).

దేవుని ఆరాధన పిలుపును వినండి.  ఆయనను స్తుతిస్తూ, ఉల్లాసంగా పాటలు పాడండి. మీ పాపాలను ఒప్పుకొని, మన ప్రభువైన క్రీస్తు ఇచ్చే క్షమాపణ హామీని నిశ్చయముగా వినండి. మీ సహోదర సహోదరీలతో కలిసి హృదయపూర్వకంగా ప్రార్థన చేయండి. తరతరాలుగా ఉన్న పరిశుద్ధులతో పాటు ఏకమై, మీ విశ్వాసాన్ని ధైర్యంగా ఒప్పుకోండి. సువార్తను ప్రకటించగా శ్రద్ధగా వినండి, మరియు బాప్తిస్మము, ప్రభుభోజనము అనే పవిత్ర సంస్కారాలలో ఆ సువార్త యొక్క సత్యాన్ని చూడండి. మీరు ఈ ఆత్మీయ కార్యాలను ఒంటరిగా చేయలేరు. దేవుని ప్రజలు ఒకచోట కూడుకోవడానికి మరియు ఒకరినొకరు బలపరచుకోవడానికి సృష్టించబడ్డారు. వారు చరిత్ర ఆరంభం నుండి ఎల్లప్పుడూ అలాగే కూడుకున్నారు, మరియు నిత్యత్వంలో కూడా ఎల్లప్పుడూ కూడుకుంటూనే ఉంటారు. మీరు నమ్మకముగా సంఘానికి వచ్చినప్పుడు, మరెక్కడా పొందలేని ప్రత్యేకమైన ఆశీర్వాదాలను మరియు కృపను ప్రభువు సన్నిధి నుండి పొందుతారు.

దేవుని సంఘముగా ప్రజలు కలిసి కూడినప్పుడు, వారు ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడు లభించే ఆశీర్వాదాల కంటే విభిన్నమైన మరియు ప్రత్యేకమైన రీతిలో వారిని ఆశీర్వదిస్తానని దేవుడు స్వయంగా వాగ్దానం చేశాడు. ఈ అద్భుతమైన వాగ్దానాన్ని మన ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు స్వయంగా ఇచ్చారు: “ఏలయనగా ఇద్దరు ముగ్గురు నా నామమున ఎక్కడ కూడి యుందురో అక్కడ నేను వారి మధ్యన ఉందునని చెప్పెను” (మత్తయి 18:19–20). అపొస్తలుడైన పౌలు, ఆరాధన కోసం బయటి వ్యక్తి సంఘంలోనికి వచ్చినప్పుడు, ఆ వ్యక్తి హృదయంలో ఈ దివ్యమైన సత్యాన్ని గుర్తించాలని మన ప్రార్థనై ఉండాలని చెబుతాడు: “దేవుడు నిజముగా మీ మధ్య ఉన్నాడు” (1 కొరింథీయులకు 14:25). మరియు ప్రకటన గ్రంథంలో, మహిమతో నిండిన యేసుక్రీస్తు తన సంఘాలుగా ఉన్న దీపస్తంభాల మధ్య సంచరిస్తాడని మనకు చెబుతున్నాడు (ప్రకటన 2:1). ఆయన సంఘం కూడినప్పుడు, ప్రతి ఆదివారం ఆయన తన ప్రజల మధ్య ఇప్పటికీ అలాగే సంచరిస్తూ, ఆదరిస్తూ, పర్యవేక్షిస్తూ ఉంటాడు.

ఈ భూలోకంలో క్రీస్తు యొక్క పవిత్ర సంఘములో భాగమై, దానిలో పాలుపంచుకుని ఉండటం కంటే అద్భుతమైనది, శ్రేష్ఠమైనది మరియు ఆశీర్వాదకరమైనది మరొకటి లేదు.

ఈ వ్యాసం క్రైస్తవ శిష్యత్వం యొక్క ప్రాథమిక అంశాలు అనే సేకరణలో భాగం.

ఈ వ్యాసం మొదట లిగోనియర్ మినిస్ట్రీస్ బ్లాగ్‌లో ప్రచురించబడింది.